เป็นหัดเยอรมันตอนตั้งครรภ์ อันตรายต่อลูกในครรภ์
หัดเยอรมัน เป็นไข้ออกผื่นชนิดหนึ่งที่เกิดจากเชื้อไวรัส หากเกิดขึ้นในเด็กและคนทั่วไปมักมีอาการไม่รุนแรงมาก โรคนี้จะติดต่อถึงกันได้ง่ายทางการหายใจ โดยเชื้อในละออง น้ำมูก น้ำลายของผู้ป่วยในอากาศ ถ่ายทอดไปยังคนใกล้ชิด ระยะเวลาที่สามารถแพร่เชื้อ คือ 7 วันก่อนออกผื่นจนถึง 5 วันหลังผื่นขึ้น
ในหญิงตั้งครรภ์ หากติดเชื้อไวรัสหัดเยอรมัน มารดาจะไม่มีอันตรายจากหัดเยอรมัน แต่ทารกในครรภ์จะได้รับเชื้อนี้ไปด้วย โดยผ่านทางรกหรือ น้ำคัดหลั่งในช่องคลอด ทำให้ทารกเกิดความผิดปกติ ซึ่งขึ้นอยู่กับอายุครรภ์เมื่อติดเชื้อ ถ้าอยู่ในระยะ 3 เดือนแรกของการตั้งครรภ์ จะพบความพิการที่เห็นได้ชัดคือ ตาเป็นต้อกระจกหรือต้อหิน หูหนวก หัวใจพิการแต่กำเนิด เด็กตัวเล็กกว่าปกติ เกล็ดเลือดต่ำกว่าปกติทำให้เกิดจ้ำเลือดตามผิวหนัง ตับ ม้ามโตและมีความผิดปกติทางสมอง ในเด็กบางรายก็สามารถคลอดออกมาได้โดยไม่มีความผิดปกติใดๆ แต่จะพบความผิดปกตินั้นได้ ในอีก 10-30 ปีต่อมา
การป้องกันและการรักษา คุณแม่ตั้งครรภ์ที่เป็นหัดเยอรมัน
ก่อนการตั้งครรภ์ควรได้รับวัคซีนพื้นฐานป้องกันโรคหัดเยอรมัน ครบทั้ง 2 เข็มเพื่อจะได้มีภูมิคุ้มกัน ซึ่งวัคซีนนี้เป็นวัคซีนพื้นฐานที่ทุกคนควรได้รับแต่เด็กแล้ว แต่หากไม่แน่ใจว่ามีภูมิคุ้มกันหรือไม่ ควรตรวจเลือดให้แน่ใจเสียก่อน
ในขณะตั้งครรภ์ 3 เดือนแรก ควรหลีกเลี่ยงให้ห่างจากผู้ที่เป็นหรือสงสัยว่าจะเป็นหัดเยอรมัน
ถ้าเพิ่งฉีดวัคซีนหัดเยอรมันมา ควรคุมกำเนิดไว้ 3 เดือนก่อนตั้งครรภ์นะคะ
ทารกในครรภ์ที่มีอายุครรภ์ต่ำกว่า 3 เดือนมีโอกาสติดโรคนี้จากมารดา สูงถึง ร้อยละ 80 และเมื่ออายุครรภ์มากขึ้นโอกาสที่จะติดเชื้อจากมารดาจะมีน้อยลง และเมื่อตรวจพบว่ามารดาติดหัดเยอรมันในขณะตั้งครรภ์ 3 เดือนแรก แพทย์มักจะแนะนำให้ทำแท้ง เพราะโอกาสที่เด็กจะพิการมีถึง 50 % ดังนั้น หญิงตั้งครรภ์เมื่อป่วยเป็นโรคหัดเยอรมันควรรีบปรึกษาแพทย์เพื่อการดูแลที่ถูกต้องนะคะ
Photo Credit : babymed.com
เรื่องอื่นๆที่เราแนะนำสำหรับคุณ